2 oktober:  verplichtte rustdag

De bruistabletten helpen, maar René is nog erg moe.

De dag gaat voorbij met slapen, lezen, foto’s bewerken, schrijven en ook de was en de plas.

We vervelen ons niet, maar vinden de toestand nu wel vervelend.

Toch  zoeken we in de gidsen en op de foon naar informatie over een bezoek aan Covadonga. Dat is maar een half uurtje rijden hiervandaan en naar ’t schijnt heel mooi.

Maar ja, ’s middags besluiten we toch maar thuis te blijven.

Een andere uitstap die we heel graag nog doen is met de teleférico naar Bulnès, een oud bergdorp dat pas rond 1950 bereikbaar werd met de “funicular”. Tot dan toe werd alles op ezels naar boven gebracht…

Maar… informatie over de funicular is zo verwarrend. Op de ene site zie je dat die niet werkt in Oktober, een andere zegt dan weer van wel én een derde geeft je een mail-adres waar je inlichtingen kunt vragen én een telefoonnummer,  maar geen van beide zijn bereikbaar… Frustratie-frustratie… en toch weer Colombussen? We zien wel.