1 Oktober:  Bezoek aan Oviedo en de Pre-Romaanse Kunst

Boeken en internet raadplegen hebben niet gebaat. De pre-romaanse kerkjes die we zo zorgvuldig op de kaart aanduidden bleken óf gesloten voor restauratie, óf niet te bezoeken omdat je in de wijde omtrek geen parkeerplaats vindt. En dachten we eindelijk een plaatsje gevonden te hebben, dan stopte er een vriendelijke Spanjaard om ons duidelijk te maken dat je enkel langs blauwe en volle witte lijnen mag parkeren, anders riskeer je dat de ‘Policia’ je auto wegsleept. Wij stonden dus langs een streepjeslijn.

Om kort te gaan, op de Monte Naranco, een groene helling ten NW van Oviedo, ligt de Santa Maria de Naranco en daar waren 2 grote parkings aangelegd, waar nog maar enkele auto’s stonden. “Hoera”, dachten we, maar te vroeg… Een eind de helling op zagen we al dat de ticket-office gesloten was. Er hangde (hing-hong?) een vriendelijke nota, enkel in het Spaans, dat je ticketten voor een geleid bezoek (enkel in het Spaans) aan het kerkje zelf kon verkrijgen( ook alleen in het Spaans waarschijnlijk) en dat je enkel in juli en augustus het Monumento Pre-Romanico vrij kan bezoeken. We besloten moedig voor de geleide rondleiding? Tot we boven aan de Santa Maria hoorden dat de eerstvolgende rondleiding om 12.25 begint. Sakkardesakker!

We hadden geen zin om nog anderhalf uur op de Monte Naranca rond te dwalen.

Het is er wel prachtig. Het gebouw was aanvankelijk een klein paleisje voor Koning Ramiro I.

Het werd gebouwd rond 850 en biedt wijd uitzicht op de omgeving, van de Picos tot aan de kusten van Asturia. Door vernielingen en verschillende restauraties is er niet veel van de oorspronkelijke vorm overgebleven en ziet het er van alle kanten wat assymetrisch uit.

Stenen uit het oorspronkelijke “Paleis” zijn in de verschillende restauraties verwerkt.

Als je verder de Monte Naranco beklimt, kom je na een 10 minuten aan het kerkje van San Miguel de Lillo, ook daterend van rond 850.  Heel waarschijnlijk was dit de kapel van het “Paleis”. Binnenin was een heel team druk aan het werk. Het interieur met oude fresco-fragmenten en mooie Bas Reliëfs konden we dus niet bekijken.

Misschien moet Spanje eens een jaar uitroepen van “No Obras”. Dat zou het plannen van onze Romaanse-Kunst-Route een stuk eenvoudiger maken.

Maar de weergoden waren ons wél heel goed gezind: stralende blauwe hemel en slierten witte wolkjes, wat een na-zomertje.

Ons parkeerprobleem in de stad losten we op door, bij toeval, een parkeergarage aan het mooie Shoppingcenter Salesas in te rijden. Veel plaats, schaduw en…kan daar niet weggesleept worden!!!

We waren op enkele minuten wandelen van de Katedraal San Salvador.

Die was ondertussen … jawel… gesloten tot 16 u.

Dus, tijd om uitgebreid te genieten op een terras aan de Plaza del Catedral.

Algauw kregen we ‘het spektakel van net aangekomen Amerikaanse toeristen', allemaal dames van meer dan middelbare leeftijd. Grappig om te zien hoe zij ook met handen en voeten wat te eten en te drinken bestelden… Waren ze van Schotse of Nederlandse of Noorse afkomst? In elk geval vroeg de leidster “Sangria, uno bottle and many glasses, we share…” De ober toonde niet de minste verbazing als de leidster, in haar beste Spaans, ook een gerecht bestelde “para compartir en tres plates….( 3 vingers omhoog )….what are plates in Spanish, vroeg ze nog aan Muriel naast haar. En Muriel: “Just plates, dear…”

(Kan je je dat voorstellen op de Groenplaats? Of op de markt in Oostende?)

Bij het wandelingetje van Parking Salesas naar het kathedraalplein, vond ik het druk en lawaaierig. Het viel niet mee na de rustige weken in Normandië, Bretagne en Fuente De.

Maar hier op het plein is het best aangenaam wachten tot de kathedraalpoort weer geopend wordt. We leerden ook ietsje bij over de geheimen van “Koffiedrinken in Spanje”.

Aan het tafeltje naast ons hadden 2 Spaanse Dames een Cafe Cortado besteld,

veronderstel ik. De kelner bracht voor elk zo’n piepkleine koffie , een cortado, én voor elk een glas met ijsblokjes!?! Toen de dames even (heel even) uitgebabbeld waren, richten ze hun aandacht op de koffie. De cortado werd ook kordaat over de ijsblokjes gegoten en klingelend geroerd… Iced Coffee, Spaanse stijl? Ik heb het nooit eerder gezien… en was er alleen ijs in het glas?

………….Een kamillethee en een Kas Naranja later…………..

Letterlijk klokslag 4 u werd de kathedraalpoort geopend.

Schitterende altaarstukken, een mooi modern orgel, bouwjaar 1900.

We kregen een Engelse audiogids die ons door de kerk, het klooster en het kathedraalmuseum leidde.

Ooit krijgen we terug internet, en kunnen we weer foto’s en tekst doorsturen…

Niet alles was pre-romaans-kerkbezoek en terrasjes genieten.

René zit met een ferme hoest, en verleden week is ook een stuk hoektand afgebroken is.

Ja, we dachten al aan terugkeren maar dat lijkt, naar foto’s die Niki ons stuurde, ook niet een leuke oplossing. Onze Fr. Van den Berghelaan lijkt meer op moerasgebied dan op een straat.

Dus eerst een apotheek in Oviedo binnengestapt om René ‘s bruistabletten.

• Ik oefen m’n zinnetjes voor ik binnenga! En mijn uitleg lukte aardig. -

We denken dat het met veel rust, bruistabletten en liefdevolle zorg zal beteren.

8 oktober zullen we beslissen of de reis ingekort wordt of niet… spannend…

Santa Maria de Naranco

San Miguel de Lillo

Oviedo - kathedraal