We kozen voor een strandwandeling aan het strand van Vougoy, net voorbij Guisseny, aan de westkant van de baai van Morlaix.

Ook hier komt die zeewiergeur je direct tegemoet. Het strand ligt vol met de eigenaardigste zeewierslierten. We wandelen een heel eind langs de vloedlijn die vol rotsblokken ligt. Op een van die rotsen gaan we picknicken. Na onze eerste brok stokbrood met kaas moeten we ons boeltje weer in de rugzak  laden. De opkomende vloed verrast ons. 

We wandelen terug en rijden naar het stadje, waar we voor het eerst een Enclos Paroissial zien. Dat is een heel typisch geheel van kerk, begraafplaats, ossuarium en Kalvarie, volledig ommuurd. Het wordt je duidelijk als je de foto's bekijkt.

Roscoff biedt een heel ander verhaal. 

Roscoff  is befaamd omwille van de "oignons de Roscoff", een lokaal uienras dat sinds 2013 geniet van een "appellation d'origine protégée". Dit uienras wordt als sinds de zeventiende eeuw gekweekt in Roscoff en de streek van Léon. De uien dienden als provisie op de schepen, om scheurbuik te voorkomen. Tot de tweede wereldoorlog reisden de inwoners van Roscoff ook naar het Verenigd Koninkrijk als seizoensarbeiders om daar hun uien te verkopen.

De Sint Barbara Kapel bouwden ze als dank voor de veilige overtochten. Die arbeiders werden spottend "Johnnies" genoemd. Niet verwonderlijk, na zoveel maanden in Engeland brachten ze Engelse woorden en gewoontes mee naar huis. Die naam komt ook  terug op Bars en Cafées.

Rondom  de havengeul vind je het ene restaurant naast het andere, precies de visserskaai in Oostende, maar dan in 't Bretoens.

Je kan er op de koppen lopen. Maar eten kan je er niet! Het is 6 u, wij hebben al een hongertje,  maar de restaurantjes openen pas om 8 u. 

We zoeken een restaurant buiten het toeristengewoel, echte fastfood op een deftig avonduur!

Vougot Plage

Guisseny (Enclos Paroissial)

Roskoff