Mombaruzzo - 15 tot 22 augustus 2019
Een korte reis naar Piemonte... op zoek naar Luc en Elena
dinsdag 20 augustus 2019 - Acqui Terme
Verslag van de avond
Andrea vertelde ons heel enthousiast over Acqui Terme gisteravond.
een heel mooie stad met verschillende warmwaterbronnen, brede straten, mooie monumenten, een prachtig museum.... "Das mussen Sie bestimmt besuchen...."
Wij dus zo vroeg mogelijk opgestaan, maar vóór 8 uur lukte dat toch niet en het "ontbijt inbegrepen" in onze mooie ontbijtzaal vol grappa, wilden we ook niet overslaan. Dus was het al tegen 10 toen we vertrokken.
Acqui Terme is een 30 km rijden, schat ik, door de wijngaarden, jawel, door dat heuvelachtig landschap, langs die bochtige, smalle wegen.
En...Acqui terme is gróót en we worden opgeslokt in een drukke verkeersstroom, een verkeer zoals we dat van Italië verwacht hadden. De aanduidingen zijn schaars en soms net geplaatst al in Frankrijk vroeger..."om de hoek".
Maar, hoera we vinden toch het museum én een parkeerplaats vlakbij. Nog een "maar" we moeten een parkeerschijf plaatsen en die is in het handschoenbakje, noch in enig ander opbergvakje te vinden. Ze zullen op dinsdag toch niet controleren hé. Nee, dat doen ze vast niet.
Vol verwachting stappen we naar museumingang, een enorme houten poort en...die is potdicht!!?? Gesloten op maandag en dinsdag!! Welk museum sluit er nu op dinsdag z'n deuren voor toeristen die speciaal uit België hiernaartoe komen? Maandag is een normale sluitingsdag voor musea, maar dinsdag....
Weet je dat wij daar vreselijke dorst van kregen, van ongeloof en van de warmte natuurlijk. We ploften neer op het terrasje op de hoek en bestelden naar goede gewoonte 1 met en 1 zonder gaz. De smaak van fris water, op een hete dag op een Italiaans terrasje, dat vergeet ik nu nooit meer....
Ondertussen was er nog geen Carabinieri langs geweest om ons te beboeten vanwege "geen pakeerkaart".
We reden naar het oude centrum van de stad, vonden parkeerplaats onder de bomen en konden ons bezoek aan de stad nu eigenlijk beginnen.
Het is een heel mooie stad, zoveel oude statige huizen, een mooie Kathedraal waar een Filipijns nonneke in lichtblauwe habijt en dito kapje ons om 12 uur vriendelijk de uitgang wees. Ze moest echt sluiten, dat waren de regels. Maar, vertelde ze er bij, om 3 uur konden we ons bezoek voortzetten.
Na een paar straatjes en overdekte steegjes kwamen we aan de markt. Het ging er nog levendig aan toe. Zij stopten niet om 12 uur.
Plots stonden we ook voor de Marmeren-Trappen- Fontein, waarover Andrea vertelde. Zo fris...
Ik vind het wel moeilijk een beschrijving te geven van onze wandeling. De foto's die René selecteerde vertellen mee het verhaal.
En dan was er ook het lunch-adresje dat de receptioniste voor ons, bij aankomst in Casteletto, op het toeristenkaartje had geschreven: Nuevo Parisio. Het Nieuwe Paradijs? Of misschien is het "Nieuw Parijs"? Het ligt aan een zijstraatje bovenaan de fontein, een beetje weggestoken naast een Pizzeria; Een kelner staat voor de deur en vraagt of we " Het Paradijs" zoeken. Natuurlijk zoeken we dat en... de deur gaat open, een zalig gekoelde ruimte, tafeltjes gedekt met kraakwitte tafelkleedjes, blinkend bestek aan weerszijden van de kunstig geplooide servet. Inderdaad, hier willen we zijn deze middag, want het is onze laatste dag in Piëmonte, Italië. We laten ons gaan en vragen de lieve kelnerin naar een goeie Spumante, een romig voorgerecht voor René en dan, je weet dat niet als je bestelt in dat Paradijs, een schnitzel ter grootte van een bord. ik weet zeker dat je dat ook nog nooit gezien hebt.Ik koos voor een konijnenbilleke met een fruitig sausje en gesmoorde groentjes. Als toetje lieten we ons de Sabayonne met prosecco aanpraten. dat was ietsje minder dan we verwachtten. Maar ja, de rest was echt top hoor. Je moet er ook eens gaan eten als je in Piëmonte komt.....
De rest van de dag was niet zo echt paradijselijk, want dat kan je van valiezen pakken toch moeilijk zeggen.
Na vier uur nog afscheid nemen van Luc en Elena bij koffie en Amaretti-koekjes.
En foetsj, de vakantie is uit, zoals alle leuke dingen is het veel te snel voorbij gevlogen.
Acqui Terme