We zijn zo jong niet meer en willen toch nog doen alsof we het wel zijn.

Een paar tegenslagjes brengen ons meteen van de kaart.

Als eerste: Gisteren bekeken we of alle boekingen voor het laatste deel van de reis, de drie droomsteden Sevilla, Granada en Córdoba, kloppen.

En ja, geen probleem, alleen merkten we dat het appartementje in Granada, vlakbij het Alhambra, niet bereikbaar is met de auto en dat er in de wijde omtrek geen Parking is. Dit lijkt wel een Spaans probleem, of gewoon "Hedendaags". Bij  Booking.com vonden we wel oplossingen. We vonden een hotelletje dichtbij een bushalte buiten de stad. 

Dus, René maar annuleren en weer opnieuw boeken en dan...Gaan zien hoe het met de toegangstiketten voor het Alhambra zit. Wij dachten dat een maand voordien reserveren wel "safe" was. Dikke, dikke pech, alles is uitverkocht tot en met 12 november. Eind oktober en begin november zijn er veel feestdagen met verlengde weekends in Spanje. De Spanjaarden verplaatsen zich dan ook massaal naar hun bezienswaardigheden plus al die buitenlandse toeristen dan nog... Wel kon je met een  autobus en een privé-gids nog boeken voor een 3-uren-rondrit à 96€ per persoon! 

Daaraan hebben we ons niet laten vangen. Een gewoon entreetje kost 14€ !!! Uiteindelijk besloten we het hele Granada op te geven en die week op te vullen met een verblijf in een natuurgebied ten zuiden van Sevilla. 

Daarna bezoeken we nog Cordoba en 4 november rijden we richting "naar huis" ... om op 11 November door ons slijkstraatje te rijden en eindelijk weer te stoppen voor ons eigen deurtje.... hopen we.

Het reisschema is al aangepast op de website, maar verder verhaal heb ik nog niet.

Ik zit ondertussen weer met overactieve darmen. ( het 2de tegenslagje) Vermoedelijk door te veel vet te eten, af en toe te zondigen tegen de regels en maaltijden op regelmatige uren, dat bestaat hier ook niet. Hierin kunnen we het Spaanse ritme echt niet volgen én de hoeveelheden die hier verorberd worden nog minder. Meestal is 1 hoofdschotel voldoende voor ons twee, maar er kan dan wel een dessertje bij, wat we meestal ook delen.

Gisteravond, op een rondje door Carrión de los Condes, vroegen we in het winkeltje waar we nog zichtkaartjes kochten of je op het marktplein ergens goed kon eten. "En España por todo come bien, y no caro", was het snelle antwoord van de Señora. In Spanje is het altijd lekker eten, en niet duur. En 't is nog waar ook. Dus nestelden we ons op het terras van de enige Bar die open was  en bestelden un porcion de Queso y un porcion de Jamon, met brood, een mineral con gas en een mineral sin gas.

De Bar in Spanje is niet hetzelfde als een Bar bij ons. Hier kan je altijd of "Raciones" óf Tapas krijgen en meestal ook Boccadillos,  op alle uren van de dag. Ook in deze Bars krijg je stevige porties.

PS. Jean Pierre en Anita, verbeter gerust mijn Spaans, want ik ben hier nog elk dag (op't gehoor) aan 't bijleren.

Carrión de los Condes (museum)