Vandaag hebben we sedert ons vertrek uit Aartselaar 1506 km afgelegd. 

We zetten onze reis voort naar Olmillos de Sasamón in de buurt van Burgos. Een flinke 632 kilometers staan op het programma.  We hebben dus nu 2138 km op de teller. 

We verblijven enkele dagen in Hotel Santa Coloma del Camino.

Reisverslag - 

De eerste keer dat we alle twee om halfzeven uit bed waren. Gehaast om te vertrekken? Nee, wel benieuwd naar Olmillos de Sasamón bij Burgos.

Aan Bordeaux komen we in de traditionele files terecht. Er rijdt vanalles op de AP1-E80 vandaag. Ook heel veel vrachtwagens, uiteraard Spanjaarden, Portugezen, ook enkele Polen. Een tijdje rijden we zelfs achter een Oostenrijkse Hyundai. Uit de W op de nummerplaat lezen we dat hij van Wenen is. In het voorbijrijden zie ik het profiel van een Oostenrijker met een pullemutsje op.

Enkele kilometers later vliegt ons een Mercedes aan zeker 180 km/u voorbij. Een gynaecoloog op weg naar een bevalling suggereer ik. Of is het een vent die een bank overvallen heeft, denkt René.

Een indrukwekkende viaduct, meer dan 800 m lang, overspant de vallei van de Agerre.

Even later zien we ook een bord met ‘Zarimutz’, het Baskisch voor ‘tunnel’.

Gezien we nog door baskenland rijden, kan je via de tweetalige verkeersborden wel wat Baskisch leren. Ik schreef er wat  voor jullie op. Dat breekt ook de eentonigheid van de rit op de autopista. Veel plezier ermee:

Ongi etorria = Welkom

Zarimutz = Tunnel

Kontuz = Voorzichtig

Bidesaria = Tol

Aeroportua = Vliegveld, Luchthaven

Zerbizugunea = Parking, Tankstation

De tunnel lijkt een sprookjesachtige weg door de bergen. Afwisselend blauwe en witte lichtjes duiden de zijwanden aan, in de verte de rode achterlichtjes van voorliggers en boven ons hoofd verschijnen regelmatig groene pijlen … de weg is veilig en vrij.

Een pauze dringt zich op. Na al dat stijgen en dalen en bochtige stukken weg is het goed om even stil te staan. Een AVIA-station biedt ons de luxe van een Coffee-Shop Restaurant. De afdeling chocola en Spaanse zoetigheden zuigt Rene als het ware aan. Een leuk mandje met ‘Frutas de Aragon con Chocolate’ wordt het. Daarmee zetten we ons aan een tafeltje bij het raam en bestellen 2 Cappuccino’s. Heerlijk! De cafeïne werkt de loomheid weg. Gelukkig, want het laatste deel van de rit met al die afritjes vraagt onze aandacht.

Na wat zoeken vinden we de oprit naar het hotelletje ‘Santa Coloma del Camino’ in Olmillos de Sasamón, een stil dorp met een kasteel, een museum, 2 bars, 2 restaurants, een pompstation en een kaasmakerij, waar Queso de Sasamón wordt gemaakt.

Bij het inchecken vragen we onze gastheer waar we best terecht kunnen voor het avondeten: ‘Restaurant Castillo’.

We volgen die raad graag op en komen verbaasd in een middeleeuws sprookje terecht. Een ridder in harnas wijst ons de grote eetzaal aan. Daar staan 3 lange tafels gedekt als voor een feestmaal. Diensters zijn nog druk bezig flessen water en bestek te schikken. Morgen is er hier een groot communiefeest.

Tussendoor worden wij ook nog vriendelijk bediend in rad Spaans. Een heerlijke maaltijd die René besluit met een ‘pot’ vanillecrème (Spaanse custard) en dat allemaal voor maar 13€ per persoon, inclusief 2 grote flessen water. Ongelofelijk maar waar.

Terug aan hotel Santa Coloma gekomen zagen we een 'mini' met vreemde nummerplaat. Russen op de vlucht... we proberen even te babbelen maar ze kennen amper Engels en wij geen Russisch. ‘Poutin is mad’ weet hij toch duidelijk te maken.